Resimlerin yetmiyor hasreti dindirmeye
Köz olmuþsun baðrýmda yanýyorsun Azize’m
Sen bu aþk ateþini istersin söndürmeye
Seni benden iterek deniyorsun Azize’m
Kalem yazmaya küstü dil kelamdan usandý
Þarký, türkü, þiirler bu uðurda hep yandý
Aklým derbeder oldu kendini mehti sandý
Sabrýmý zorlayarak deniyorsun Azize’m
Cebbur deðilim yanam ne ateþ var ne ocak
Aþkýn ihtirasýndan kaçamam köþe bucak
Özlemin içerimde dururken kucak kucak
Ona raðmen daha ne sýnýyorsun Azize’m
Burcu bulutlar öpen kale inþa edemem
Delhizine girerek farklý yöne gidemem
Sýrlarýn asrý kýyan açýkça sana demem
Fitneler çemberinden dönüyorsun Azize’m
Alev yapraklý gülden güvercin kanadýna
Köz kývýlcým ve ateþ Zerdüþt’ün inadýna
Hiç inancý olmayan þu sevginin adýna
Yalandan yeminlerle bunuyorsun Azize’m
Yesin kara saçlarýn artýk benin baþýmý
Zehir zýkkým eyledin aþka piþen aþýmý
Günü gelince elbet diye mezar taþýmý
Arama hevesiyle kanýyorsun Azize’m
Mehmet Kýlýçel
12/08/2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.