askýlarda asýlý þimdi düþlerim sen gideli hüzünlüdür gülüþlerim ne kadehlerde var bir teselli bu cana ne de sinmekte yaþam o günden bu yana.
deðiþti her þey baðým bahçem artýk yok oysa ne çok severdim her birini þimdi hiç birinin anlamý yok sabahlar sabah deðil akþamlar bir baþka deli sen gideli bir gariptir gündüzlerim ve zehir zemberek gecelerim.
cýgaramýn eski tadý yok içtiðim su yürüdügüm yollar kadehimdeki þarap ve bastýðým toprak vermiyor artýk bana bir tat
sazým sustu sen gideli sözüm yok bir hasret ki baðrýmda bir bilsen dönüyor baþým, ne çok.
doðan karaaðaç
Sosyal Medyada Paylaşın:
karaağaç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.