Ben þair olmalýymýþým, en çok da sen olmalýymýþým Aþkýna tutkulu ve bir ömür sana meftun kalmalýymýþým Kýrlara ilham olmuþ gülüþünde Buselerine takýlmalýymýþ nasýrlý ayaklarým Sonra çukurunda; Ölüm uykusuna yatmalýymýþým Anlayacaðýn, ben þair olmalýymýþým, Ciðerimin köþesi.
Tarihi kalýntýlarýn arasýnda Boy veren nazlý yoncalar gibisin Bir köþesine gizlenmiþ ruhun Bundan mýdýr, mazi kadar yorgunluðun Þiir tanem, kamer çehrem, ciðerimin köþesi.
Ellerini uzatsan tutabilirmiyim bilemiyorum Dalýp ay gibi, geceye Seni düþünme cüretinde bulundum yine Gönlümden hayallerine giden yolda Papatyalarla kýyama durdum Ciðerimin köþesi.
Varlýðýn sinemde allaþmýþ alýç kokusu Gözlerin; bakýþlarýmdan firar, aklýmdan mülteci Bir çift yaralý yürek, Sarmaz geceyi, Kamer çehrem, ciðerimin köþesi.
Duydum ki; Çiçekleri koparmamaktan bahsediyormuþsun. Ve görüyorum ki, bütün çiçekleri teninden koparmýþ da Topraða atmýþsýn. Bundan mýþ kurak topraklarýn coþkusu, sen kokuyor oluþu Bu ne çeliþki, Ciðerimin köþesi?
Hayat bu; Olurda yine karþýlaþýrsak bir sahil kasabasýnda Benden dua isteme n’olur Her þey gönlünce olsun demeye, Dilim varmaz þimdi. Zira korkarým, ya gönlünü bir zalim iþgal etmiþse diye. Sonra, Taþ kesilirim; sessiz ve aðýr Dualarým dahi saðýr kalýr Ciðerimin Köþesi
Sen gidince mesafeler yandý, Kor oldu, Gel hadi Yol da uzamaktan yoruldu. Bak kýþ’ý da gönlümde taþýyorum; Ardýndan ilkbahar olur gelirsin diye Þiir tanem, Ciðerimin köþesi.
Ve gittin, Bu þiirde burada bitti. Seninle, Na-mütenahi aþklarda, buluþmak dileðiyle görüþmek üzere Allaha emanet ol, ellerinden öper selam ederim, Ciðerimin köþesi., -Mustafa ÖZTEPE
Sosyal Medyada Paylaşın:
zarifnaifbey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.