Ezelden akmýþtý þarap topraða karýþmýþtý kana/karýþmýþtý sevdaya/ siyaha /kýrmýzýya/ kahverengiye/ sarýya/ kokusu aðýr gelmemiþti suya/ ne fark ederdi ki/ sarý baþaðýndý/ mavi denizin/ Ak saçlý ninem hep söylerdi ‘denizi hiç görmedim oðul’/ yaklaþtým fýsýldadým kulaðýna/ bende görmedim ninem /onu bende görmedim/ ‘git oðul ona git’ onun gözlerinden/ baktým mavi deli dalgalara/ rüzgârýnda onunla konuþtum/ huzurlu sesini duydum / mavi gözlü ak saçlý ninem, ýþýðýn mavi olsun/Emanetin bende/ çocukluðum sende kaldý/ birde avludaki ‘Hoyrat’ onun sana çok selamý var/ sahibinden korkan/ bu kimsesiz sokak köpeðinin mavi gözleri/bir avuç huzur verdi/ ‘o bizden önce görmüþ maviyi’ sen öyle söylemiþtin/ bende boylu boyunca uzandým/öylesine sana uðradým/ anlatacak o kadar çok þey var ki ninem/ama önce deniz sonra bizim gökyüzü/ kan/su/ þarap/ toprak/ mavilikler ve bir de Hoyrat....
Ufuk Akalýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
UFUK AKALIN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.