MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Omzunda Kuş Uçuran Kadınlara
Serhat AKDENİZ

Omzunda Kuş Uçuran Kadınlara





-omzunda kuþ uçuran kadýnlara-


belli ki acýsý saklý kahkahalardan çalmýþtýk ganimeti
elimize zamansýz tutuþturulan papatyalardandý belki bunca kaybediþimiz
ve ince belli hasretler sebepti
sesimizin üst katýna taþýnmasý o ürkek güvercinlerin


korkuya yaralý sancýlarýmýz vardý ihtimal
dilaltý söyleyemediðimiz
sanki bir þehre giriþ tabelasýný çiðner gibiydik
-sev ama güvenme-
hedefi belirsiz bir yolda dümen kýrýp
aç karnýna yürüdüðümüz o doygun yalnýzlýk
sanki bir akdeniz anemisiydi
aðrýlarý da sever insan
sahici bir seviden kalmaysa yara hani


oysa canlýyýz biz yaþýyoruz yaþamalýyýz
üzerine yapraklar döküldü diye yeþile küser mi toprak
ölene dek umutkandýr umutla yaþar insan
ve özlemektir biraz da sevmek
sanki yanýndaymýþ gibi hissetmek
tutmak sarýlmak taa kemikleri eðene dek



bir düþten ibaret kalacak belki yine
-ki hiç umurumda deðil-
gitmesini de bilmeli insan vakti gelince
acý bir türküyle ýslatýp dilini
titrek ayaklarýyla çiðneyip zamaný
bir kaldýrým serçesi gibi
ki zaman alýn teridir an’ýn hani
bunlarý neden söylüyorum ki
-çoktan þiire inancýný yitirmiþ birine-
ahh susmalýyým belki
gündüz makyaflý bir gece gibi
yine kanayacak fuþya renkli yaram
yine kandýracaðým içimdeki kelebekleri


bilir misiniz omzunda kuþ uçuran kadýnlarý
tanýdýnýz mý hiç onlardan birini
-tanýmadýysanýz / na’file-
elif gibi kucaklar onlar insaný
sevgi dolu aþk dolu kollarýyla
sadece be sadece sevmek ilmihaliyle
yirmi meridyen uzakta olsa bile
deronlar uçururlar göðü tam kalbinden vururlar gözbebekleriyle
bulaþýcýdýr bakýþlarý
farkýnda bile olmazsýnýz
birazdan kýyýsýnda durduðunuz bir uçurum tarafýndan
desibeli gür bir anafor tarafýndan
sonsuzluða emileceðinizi


sende hissediyor musun sevgilim
kar yaðýyor içimizin baharýna
yazýk çiçekler/papatyalar üþüyecek yine
aþk demiþtik hani bastýrýlmýþ duygu düþlerine
hâlâ ayný rüyayý görüyoruz belli
ayný göðü emebiliriz pekala
sýðýnýp ulu daðlarýn eteklerine
korkudan arýndýrýlmýþ bir nefesle


içim neden korku moru bilmiyorum
oysa renkler ihanet etmez insana
kelimeler, cümleler gibi
yanlýþ aðýzlarda kirlenseler bile
korkular bizi bu kadar yýldýran
bir kedi gibi yanýbaþýmýza kývrýlan
sen bildiðince boya gökyüzünü mavilerle
sýðýn sarý güneþe, sakla gövdeni kar beyazýna
hep siyah kazanýr nedense renklerin savaþýný
kim daha iyi bilir ki
kim daha iyi anlatýr
omzunda kuþ uçuran bir kadýndan fazla
gelgitlerle dolu bir yaþamýn
o sessiz telaþýný


öyledir hep matmazel
hep bir damla deniz kalýr okyanusun kucaðýnda
çekilen acýlarýn ertesinde
ve biraz inanç kesiði dudaklarda

neyse...

þimdi yaslanýn arkanýza
hâlâ v’aktiniz var mý biraz
aðýr þeylerden bahsetmeye
ya da ömürlük bir dansa?



-öpün avucunuzu koyun yanaðýnýza-










TopraðýnSesi















.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.