kimseden bir þarký öðrenmemiþ kadýnlar vardýr geceye dargýn
gün batar çam aðacýnýn yapraklarýnda günler koynunda saklarken geceleri yýldýzlar kaç çýðlýk sayar kaç ölüm yeryüzünde...
yastýða deðerken gözyaþlarý bir kadýn göynümüþ yüreðiyle akþamý dinler
güneþ denize son bir masal anlatýr arifçe kýrk haramilerin ali babasý þefkatli eliyle tutar bir dalý incitmeden kýrmadan dalgalý bir deniz gibi gülümseyerek...
tarih hep tekerrürdür acý hep ayný acýdýr aþk hep ayný aþk sözcüklerde...
yorgun bir yürek gibi durulur deniz
anlar gelmeyeni bilmeyeni görmeyeni durup da durulmayaný..
dinler deniz günün son ýþýklarý bir baðbozumu þarkýsýný söyler sessiz...
an olur susar güneþ ve gecenin koynunda gün yeniden doðmak için titrer çam yapraðýnda..
kimseden bir þarký öðrenmemiþ kadýnlar vardýr geceye dargýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.