rüzgâr ektik mevsimlerce
senelerce fýrtýna biçtik
dalýmýz budaðýmýz kýrýldý
yapraksýz kaldýk da
soluyamadýk
çukurlar kazdýk birbirimize
döndük kendimiz düþtük
belimiz boynumuz kýrýldý
dengesiz kaldýk da
dik duramadýk
sýktýk boðazladýk
pusu kurduk kurþunladýk
canýmýz ciðerimiz sýzladý
kansýz kaldýk da
yaþayamadýk
kim aðladý kim güldü buna
kim sevindi kim üzüldü
kimdi bu kavganýn tarafý
kim kiminle savaþtý
kazanan da kaybetti ama
anlayamadýk
gel barýþalým artýk
dargýnlýktan ne çýkar
gel kucaklaþalým
ayrýlýktan ne çýkar
sevgi ekelim daðlara ovalara
sevda biçelim
yüreðimiz sevinsin
fidan dikelim nemli çukurlara
sevip büyütelim
yeþillensin dünya
tuzaklardan ne çýkar
kardeþ edelim Diyarbakýr’ý Rize’yi
kardeþ edelim Ardahan’ý Edirne’yi
Laz’ý Ermeni’yi
Arap’ý Çerkez’i
Türk Kürt
Sünni alevi
kardeþ edelim tüm renkleri
gayrilikten ne çýkar
gömelim silahlarý derin çukurlara
kinden nefretten kurtulalým
el ele olalým
kol kola omuz omuza
halaylar horonlar kuralým
sallayalým oyalý mendilleri
oynayalým coþalým
boðuþmaktan ne çýkar
gel anlaþalým artýk
bu ülke hepimize yeter
yetmez sanmayalým
bölmeden parçalamadan
aðzý salyalýlarý karýþtýrmadan
biz bize
kardeþçe yaþayalým
düþmanlýktan ne çýkar
Tevfik Tekmen Mayýs/2013/Lüleburgaz