GÝTME Güz kokulu bir yaðmurdu Kapý aralýðýnda býraktýðýn gölgen Ardýndan ýrmaklar aðladý Soðuk bir eylül ayazýydý sözlerin Gittin... Hain bir sýzý kadar duramadýn
Sonra seni yazdý sanki kalemim Tüm þiirlerinde Ve sen esrik bir mýsranýn Tek gizli öznesiydin, Yalnýz bende þifrelenmiþ Hissettiðim kadar vardýn Ve sen varlýðýnýn býraktýðý boþluk kadar yoktun Sabahý özleyen düþlerimde
Gitmek yokuþ arasý istemsiz biten otlar gibi Yayýlmýþtý tüm köþebaþlarýna Her köþebaþý gitmek için bir davet yolluyordu senden sonra Ardýsýra tüm bakýþlara
Gittin de ondan mý soðuk bu sokaklar Yoksa yüreðim ayaz mý kesti güneþe Gitme, düþürme beni Býraktýðýn cümlelerdeki i mgelere Savaþacak gücüm yok Sonu sensizlik olan tüm çýkmazlarla Gitme, nefret ettirme kendimden Ellerimden Aynadaki hüzün kokan gözlerimden... Esra ALGAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Esra Algan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.