GEDİRİK BİZ
Dünyanýn təkəri geri fýrlanýr,
Adəm atamýza yol gedirik biz.
Çatýb son mənzilə zaman qatarý,
Saða yol qurtarýb, sol gedirik biz.
Millətin ürəyi dərddən oyulub,
Nəyi var, nəyi yox, tamam soyulub.
Ýrəli getməyə nöqtə qoyulub,
Ýndi də geriyə, dal gedirik biz.
Sərvət hərisləri baþýn qaldýrýr,
Haqqý söyləyənin canýn aldýrýr.
Kimin imkaný var, oyun çaldýrýr,
Oyuna þýdýrðý qol gedirik biz.
Neçəsi boþ vədlə bu xalqý yorur,
Kürsüyə çýxmaqçün yalvarýb durur.
Keçəndə yuxarý baþa, qudurur,
Yalançý vədlərə bol gedirýk biz.
Kasýbý, faðýrý yada salan yox,
Hiyləgər yaltaðýn sayý yaman çox.
Deyirlər, çox desən yeyərsən bir ox,
Ýstər yaþa, istər öl, gedirik biz.
Bu necə yaþamdý, necə yarýþdý,
Ədalət zorbayla qayna-qarýþdý.
Kimi milyon yýðýr, kimə quruþdu,
Baþýný aþaðý sal, gedirik biz.
Əflatun mat qalýb dünyaya, baxýr,
Bu gediþ qəlbini odlara yaxýr.
Deyirəm, a qardaþ, biz qaldýq axýr,
Deyir, sən arxada qal, gedirik biz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
eflatun.kesheli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.