Öksüz kaldı bu şehir

ÖKSÜZ KALDI BU ÞEHÝR

Sen gittinya öksüz kaldý karaman,
Öksüz bir çocuk aglýyor
Bu þehrin sokaklarýnda.
Tadý yok ne þekerin nede çayýn,
Simit bile geçmiyor kaldý bogazýmda.

Sen gittin ya geceler ayaz bu þehirde,
Hatuniye sensiz kaldý , aktekke bom boþ,
Caddeler ýslak gözlerim gibi,
Sokak lambalarý körsen körsen
Tökezler oldum kaldýrýmlarda.

Sen gittin ya güz geldi karamana,
Yaprak döktü bahar bahçe,
Papatyalarýn soyu kurudu,
Kumrularýn nutku tutuldu
Ellerim üþüdü hatýralar unutuldu.

Sengittin ya tüm dostlar gitti
Saat kulesiyle nöbet bekliyoruz sýrasýyla,
O bana bakýyor ben ona koca çýnar sessiz
Ýnan geçmiyor günler sensiz,
Begendin mi yaptýgýný nasýl gittin habersiz.

Sen gittin ya muammer baran da gitti,
Deli eminde rebiþ teyzede,
Keþke diyorum keþke anýlarýný da götürseydin
Yada sendeki benide öldürseydin,
Habersiz gidipte beni üzmeseydin.

Sen gittin ya yalnýz kaldý karaman,
Sýgarayýda býrakmaya çalýþýyorum inan.
Paylaþamadýgýmýz bu þehir bana kaldý.
Þimdilerde kafam birazdaha diniz,
Belkide iyi oldu gidiþin hala yaþýyorum sensiz...

Albay öcal uzunay
Sosyal Medyada Paylaşın: