AŞIYOR BE EVLADIM
Anlatsam anlar mýsýn? Emin deðilim ama
Ýnsan acýlarýyla piþiyor be evladým!
Öfkelendiðim anda aldýrma yakýnmama,
Bazen benim de sabrým taþýyor be evladým!
Fakir sefaletiyle her gün oruç tutuyor,
Zengin, þükür et diye fakiri avutuyor!
Elin oðlu deveyi hamuduyla yutuyor,
Yedikçe semiriyor, þiþiyor be evladým.
Çocukluðundan beri haksýzlýkla savaþtýn,
Lisede bir dangalak müdür ile uðraþtýn,
Her sorunu daima kendi azminle aþtýn,
Baban bu iftiharla coþuyor be evladým!
Milli Sporcu iken hiçbir Üniversite,
Seni kabul etmedi, þayandýr bu tespite!
Sana gelince bitti kontenjan, kapasite!
Bu haksýzlýk yaramý deþiyor be evladým!
Ýlahi adalette gecikince tecelli,
Firavun zulmü ile kuduruyor temelli!
Sarsýlan itikadýn isyaný bu besbelli,
Bazen benim de aklým þaþýyor be evladým!
Ýnan ki bir tek sensin hayatla bütün baðým,
Tutulmuþ nutkumdan da beter dilim, damaðým..
Vicdanýmýn sesiyle uðuldarken dimaðým,
Ruhum benden de yorgun düþüyor be evladým.
Eðer halen iþsizse senin gibi bir kiþi,
Devletin miye’sinde bu utancýn kiriþi!
Tahtýný yapsa bile, bahtýný yapma iþi,
Bir babanýn gücünü aþýyor be evladým!
Baþýndan neler gelip geçti bu Mehmet YAÞ’IN,
Bir karara varýrken bunlarý düþün taþýn;
Yüksünme hiçbir zaman eðilmesin dik baþýn!
Baban hep bu gururla yaþýyor be evladým!
08.08.2019 / Ada
Mehmet YAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.