GURBETİN ÇETREFİLLİ ÇİLESİ

En kötü karar
kararsýzlýktan iyidir der bir ata sözü.
Gerçi altarnatifler kýsýtlý ise elden fazla da bir þey gelmez.

Yolu gurbete düþenler
Doðup büyüdüðü yerden
Sevdiklerinden ayrý kalarak zaten büyük bir bedel ödüyorlar.
özel günler de
Uçaklarla birlikte biletleri de uçuþa geçirip
Yýlda bir kere olsun
Sevdiklerine sarýlabilme hayali kuranlara
Bu denli bir bedel daha ödetmeyin.

Son bir haftadýr
Gözlerim internete kilitlendi
Sýlaya ulaþmanýn yollarýný arýyor.
Parmaklarým ifrit, ifrit sayfalarýn saçýlarýný nazikçe tararken
Gece gündüz demeden
Sýla yoluna çýkan her tomofili gümrüklerden tek tek uðurluyor yüreðim.
Az biraz kelete öðütsem
Kilidi kýrýk kirpiklerimin arasýndan rüyalarýma aðýveriyor
Terki diyar eyleyen
Annem, babam, abim, amcalarým.
Tüm sevdiklerim terkisine atýp götürüyorlar
Ruhumu esir alan çocukluðumdaki cývýl, cývýl bayramlara.
Bir telaþla uyanýyorum
Odamýn tavanýna
duvarlarýna hepsinin resimleri sýralanmýþ.
Gözlerimin buðusundan
Yanaklarým nemlenmiþ.
Bedenimin her zerresini sevdiklerimin billur sesleri kaplýyor.

Beynimi týrmalayan uçak uðultularý
zihnimi çepe çevre sararken
Yarý uykulu yarý uyanýk üryan bedenleri buz tutturan sýð sular misali
Sayfalara tekrar, tekrar nefessiz dalýyorum ve hasretin harýndan göðünen bedenim, ruhum katmer, katmer buz tutuyor.
Her dakika
mayalý hamur misali
biraz daha kabaran
Kabardýkça biraz daha bendinden taþan
faiþ fiyatlar gözlerimi yakarken
Her seferinde
Kalbim yalýn ayak çakýr taþlý patikalarda kalmýþcasýna kýzýl, kýzýl kanýyor.

Ve gurbetin gasavetli havasýndan ciðerlerime bin ton nefes daha çekiyorum.
Gözlerimizi özlem ateþi kavururken.
Yad ellerin tokmaðý
Sokuda döðme döver gibi
kafamýza, kafamýza son gücüyle vuruyor.
Ve
Fýrsatçýlarýn hepsi baþýmýzda mýh yülüyor
Sahi
Bu fýrsatçýlarýn baþýný
neden damarýmýzda akan kanýmýz.
Bedenimizde bir tek canýmýz (sandýðýmýz) dediðimiz
Devletimiz çekiyor
Neden ocaðýmýza incir dikip
Yüreðimize býtýrak ekiyor.
Ister istemez
Bizler mi çok aptalýz
Yoksa onlar mý çok insafsýz diye bir soru iþareti beliriyor zihnimde
Ve avaz, avaz arþa yükseliyor
Gurbetin çetrefilli çilesini çekenlerin sessiz çýðlýklar.
Hiç kimsenin ahý
kimsenin yanýna kalmasýn diyorum.
Ýçi sýra benimki de.
Kim bilir
Embiyalar Evliyasý duyar belki
Volkanlar gibi yüreðimizi yakan
Bir nehir misali içimize akan sessiz çýðlýklarý...

Nafize


Sosyal Medyada Paylaşın: