Ýnanmýyorum,
Ýnanamýyorum,
Olmaz,
Olamaz,
Bu sen olamazsýn!
Sen,
Böylesine duyarsýz,
Böylesine duygusuz,
Böylesine acýmasýz olmaz,
Olamazsýn!
Yüreðim kabul etmiyor,
Edemiyor!
Benim tanýdýðým,
Sevdiðim insan bu olamaz diyor.
Sen bilmiyorsun ama,
Bu yüreðim hergün darmadaðýn oluyor,
Ruhum benden uzaklara,
Her bir tarafa savruluyor.
Bitmiyor acýlarým,
Sancýlarda kývranýyorum.
Böyle bitmemeliydi,
Böyle bitirmemeliydin,
Senin için hiç mi birþey ifade etmedim!
Ruhum yerlerde sürünüyor þimdi,
Bu muydu istediðin!
Baþlamayalým bu aþk hikayesine,
Bizi bozar dememiþ miydim?
Elime aldýðým her lokma elimde kalýyor,
Yiyip yemiyeceðime karar veremiyorum.
Boðazýma diziliyor,
Her seferinde, çiðneyip yutamýyorum.
Sindirip yutamadýðým bir de,
Bu arkadaþlýðý bitiriþ tarzýn...
Öyle bir oturdu ki içime,
Kaldýramadým!
Hiç mi deðerim yoktu nezdinde,
Nedendi bu kadar deðersizleþtirdiðin,
Hiç mi haketmemiþtim bir kuru kelamýný,
Vermeyecek misin artýk Allah’ýn bir selamýný?
Ne diyeyim ki ben sana,
Ýçinden gelmiyorsa,
Bunu da kabullenmek gerekiyor,
Yüreðim kan aðlasa da!
Perihan METÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.