Mahur
kestane yüzü görmemiþ sobalarýn
eklemlerinden kýrýlma duygusuyla… h/isli bir ürperti kývrýlýyor dudak boþluðuma
þerha tesirli bað vurumu yataðým
düþünceler ritüel çembere baðdaþ kurarken
medeniyetler doðuran coðrafyam takýlýyor aklýma
bu þiiri yazmasam,
þair olduðum nasýl söylenir?
mesele þair olmak deðil aslýnda
zorluklara el birliðiyle dirsek atmakta deðil
anýlarýndan kopanlarýn an arý telaþlarý
entellektüel cehaletin revnak yaðýmlarý
aydýnlýk vaadiyle karanlýða gömülme uykularý
tarihe sýrt dönümlü, yeniden uyanma korkusu
içim cebel çukuru, dýþým kendine külhani
þems’in sayeban’ýnda zerk ederken çehrem
inadý kýrýlmýþ mavi sandým gökyüzümü
sessiz teganniye mýrýldanýyor dudaklarým
kýrgýn geçmiþin sorgusunda mahur benliðim
kevel misali sarýyorum kýrýlmýþ kollarýmdan
paslý bir tüfeðin kýrma kolundan
göðsüme yaslanmýþ kýrýk namlularýn öfkesiyle… erzel bir aðrýya pergellenmiþ nevâzil
kýrýk cenah, hevenkte vira bir esinti
rahme mayalanmýþ ne kadar zem varsa
sofistike bir halde espritüel cen’lenmiþ
parmak aralarýmýn mükemmeliðine inat
bu þiirin hibrit doðurduðu doðrudur
felekiyat bir batým, cebelli bir çekim
meteor düþüyor adeta göðsümün kafesine
yutkundukça hiç’lik kundaklýyor niteliðimi
hicri zamanlardan kalma düþlerin
ruhbaniyet mührümü kýrma tutkusuyla…
yüzünün risalesinden ervah aldýðým güzel
yörük benliðimin bentlerini sök yeter
kaþýnýn kemanýna bir mýzrap çekimiyle
aþký saba gönlümü kül edip savur yeter
þimalî garp’tan gelen nihan-ý cemre olsan
bir soluk nefesinden sem içsem eyvah etmem
sana böyle biperva dem vururken zikrimle
lügat-ý falakýma gem vursan dava etmem.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.