Düşünerek

//zamanýn ne içindeyim ne dýþýnda//


seyrüsefer var bir bilinmeyene
hicret ettim þimdi zamana
topladým mazimi geçmiþten geleceðe
baharmýþ gelende cemre düþtü topraða
hasretin göklerimde hala umut veren bir yara.


aþk ruhun itikadýdýr
bedeni sarmak deðil ruhu sarmaktýr
heyecana sevk eder, umut estirir, gül bahçelerinde
gülleri sevdirir dikeninde.


yaþama azmi aþkla baþlar
insan sevdiðine derin gözlerle
köz köz bakar, yakýlmayý bile murat eder
karþýlýksýz ve çýkarsýz sevginin Kabe’sidir aþk
çöllere uçurur vahasý platonik.


yaþamak, severek ve aþkla en güzel duygu
Zümrüt’ü Anka Kuþudur uzaðýmda
bir hayal aleminde dalmak isterdim, göz kamaþtýran bir aydýnlýða.


yanarsa yürek derin küllerinde
içinde inleyen bir köz, fýrtýna bekler
onuda hiçbir güç de söndüremez.


bir umuda bakarken
gözlerim sevinçli ruhumda bitmeyen derin acýlar
bir bahar oluyor belki, Belkýs bahçelerinde
huzur alýyorum Kýz Kulesinde
halesinde asýlýyorum ayýn, huzura eþ kendi gök kubbemizde
rüzgarlarýný düþünerek..


kArA 05/08/2019 ( Nazire olarak yazmama vesile olan, güzel dosta teþekkür ederim.)

Sosyal Medyada Paylaşın: