Andolsun

Ýncire ve zeytine
Andolsun…

Karanlýðýn üstüne doðan güne
Ayazýn hükmüne
Ve elest meclisine…
Andolsun…

Bir gece ansýzýn yürüdük kurtlar sofrasýna
Bir gece ansýzýn
Ateþe sevdalanmýþ pervaneler gibiydik
Can tende emanet…
Kavimler göçtü þah damarýmýzdan önce
Daðýldýk sonra yerin yüzüne, göðün mavisine
Zeytinin yeþiline…

Yitik destanlarýn sýrrýný yaþarken
Söylenmemiþ türküler vardý dilimizde.
Omzumuzda yükü âlemin
Boynumuz kýldan inceydi þehadete.
Yedi kat arþýn þanlý yolcusu
Yedi düvelin yürek korkusuyduk…
Alný haktan kýnalý
Adý peygamberlerle yan yana anýlandýk…

Bir gece ansýzýn düþtük yollara
Kýrýlmýþ bir coðrafyanýn eþiðinde
Bir mavide suya vurdu çocuk yanýmýz
Bir yanýmýz durdu cehennemde
Elleri yüzünde dilsizler vardý
Bir sus ile tembihlenmiþti yürekler
Haneler kurþun yuvasý
Haneler ölüm zulasý
Sofralarda zehir zemberek aþlar…
Kuþlar çoktan göçmüþtü þehirlerden oysa
Daðýlmýþtý oyunlarý gül çocuklarýn

Andolsun ki asra
Yarýp orta yerinden sýnýrlarý
Ateþe vermeden ihanet kuyularýný
Ve gözünden vurmadan zulasý ölüm yüklü kanallarý
Ay yýldýzýn gölgesini düþürmeden o bahçelere
Anamýzýn ak sütü kýzýl olsundu
Aldýðýmýz her nefes haram
Ýçtiðimiz su zehir olsundu...



Ýnanmýþlar adýna yürüdük daðlarý
Yüreði þahlanmýþlar adýna
Üçler, yediler, kýrklar
Ve can pazarýnda canýný hiçe sayanlar adýna
Yarýp geçtik sýnýrlarý, arsýz denizleri
Tufana tutulmuþ bir neslin çocuklarýydýk biz
Daðlardan gemiler yürüten,
Boðazda nefes kesen Seyitlerin soyuyduk

Elbette siper olacaktýk topraðýna vatanýn
Göðsümüzde emanet þu caný
Ziyan etmeyecektik normal bir ölüme
Bizim vedamýz :
Dev gibi,
Türk gibi,
Devleþenler gibi olmalýydý elbet …


Ve bize lazým olan bir tufandý:
Elimize asa,
Memlekete de bir MUSA lazýmdý…

‘’Yolum hak, tenim toprak,
Alným ak olsun.’’
Bu topraklar vatan
Afrin de Musa’ya mezar olsun..

Ýncire ve zeytine
Andolsun…

Ayþe Iþýk Uyanýk
Sosyal Medyada Paylaşın: