Züleyha
VI. BAB
eteklerinde kuþ cývýltýsý toplayan çocuklar geçiyor
Arnavut kaldýrýmlý sokaðýndan
bir göçmen türküsü yankýlanýyor Züleyha
١.
yamaçlarýnda kýrmýzý gelinciklerin boynu bükük
durgun nehirlerin sýzýsý geçiyor aramýzdan
dar patikalarda dizili keçiler
kýzgýn güneþ altýnda kývranan toprak
ve katar katar sýralanan yük kamyonlarý
buram buram kokunu taþýr
kerpiç evlerin karanlýk odalarýna
٢
sararmýþ takvim yapraklarýnýn hüznünü ruhuma
suyun aðlayýþlarýný gözlerime gömdüm
tenine kan sýçrayan gençlerin hüznü
ve göðe çekilen bayraklarýn çoþkusu dökülünce caddelere
masallarla avunma yaþý geçen çocuklarla söyleþirsin
münzevi yangýnlarýn karanlýk sýrlarýný
diline düþen yara tenime tuz ٣.
þu ara gönlüm hýrpani bir bulut
sýzýsý tufana eþ bir aðrý göðsümde
dikenli tellerle örülü göðsünden yayýlan koku
cennet güllerinden mi Züleyha
þu ara içimde kuþku gýrla
þu ara kalbimde derin yara
þuara" da kaldým bir baþýma
٤.
bozkýr sabahlarýna yayýlan kavun kokularý
karýþýr yaðmur sonrasý gökkuþaðýna
mülteci rüyalarýmýn habercisi
sesin yýrtar hüzün perdesini
suyun hükmü kýrýlýr gözlerimin pýnarýnda
beni benden koru Züleyha
٥.
bir kuþ uçsa Züleyha güldü diyorlar
bir kuþ uçsa baharlanýr yüreðim bilmiyorlar
*tenim topraðýný özledi*
neredesin Züleyha
Barýþ Çiçek
* bkz. Nar-ý Çiçek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.