TÜKET YOKET; ÜRET ÇOK ET
TÜKET YOK ET; ÜRET COK ET
Þimdi yan gelip yatsam, hiçbir þey yapmasam.
Yaþamýþ olur muyum? Daha sonra varýp ölsem,
Halkýma halkama, cümleye, borçlu olur muyum?
Saðlýðým saðýmda, sollarým kollarým boynunda,
Yediðim yemediðim dersem, adem olur muyum?
Sýradan mý sýrattan mý geçsem, olsam surattan
Olunur mu huzurda, gidersem yüce murat tan.
Biz böyle mi olduk þimdi, hazýra nazýra tapan,
Ýman ederken hakka, dünyaya çalým satan,
Bilgi ye; susayan, küsen, korkudan pusan.
Bu denilenleri yapamadýk ta, tükenmedik.
Yaratýcýmýz versin derken, üretemedik.
Engelli yen çengelli yen, kimdir göster,
Kimi bakar kimi yer, olduk garip bir yer
ÜRETEN OLAMAZSAK, TÜKETEN TÜKETÝR.
GÝDEMEZ ÝSEN KALIRSIN, ÝÞTE YAYLAYA,
DUMAN OLMA, YANMA BÜS BÜTÜN
ARPA, BUÐDAY, KALMADI TÜTÜN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.