belli ki...

avuç çatlaklarýmda ömür haritasý
yüzümün acý parsellerini saymýyorum
imarsýz aþklar arazisi yüreðim
meskun mahallerde iskansýz sevdalar
bir gece kondu çarpýklýðý þimdi kalbim

aksaný bozuk kelimeler,
dilimin tümseðinden süvariler geçiriyor
sýrtýmýn yaslý olduðu taþ duvar
omuzlarýmda sýrtlanlar sürüsü
kemiklerime kadar bir sýzý iþliyor
etekleri kýr çiçeði yamacýndan geçerken
dudaklarýmýn ürperen kuyularýna
gam doluyor...

gözlerim yitik düþler mezarlýðý
aðzým çamurla doldurulmuþ bir liman
ne zaman kaldýrmaya kalksam gemileri
koordinatlarý yanlýþ bir aþka saplanýyorum

yar ile yara arasýnda ip atlýyor benliðim
balkonumun paslý korkuluðunda mekik dokuyorum
bin yýlan sokumunda aðulu ömrüm
belli ki...
hüznün þark köþesine baðdaþ kurmaya yabancýsýn
belli ki...
sürmen gözyaþýna karýþmamýþ
yazýn kýþ görmemiþ ve mevsimin nevbahar

belli ki...
acabalar arasýnda koparýlmamýþ papatya düþlerin
kahve fallarýna gebe kalmamýþ bekleyiþlerin
hayallerin teberle biçilmemiþ
bu soðuk duvar, bu taþtan yalnýzlýk
bu acýnasý can pazarý benim...

aþaðýdan yukarýya bakan masum çocukluðum
çocukluðuma el sallayan giray yalnýzlýðým
arada kýrk yýllýk bir boþluk
ve ben hallaç ipine baðlý salanýyorum
düþsem içimdeki çocuk ölecek
kalsam beni yer bu yalnýzlýk

retinasý bozuk gözbebeklerimin
hangi acýyý kundaklasam içime
kan sýzdýrýyor ciðerlerim
beynime pergelle çizilmiþ bir dünya
ucu kalbime batana dek çekiçliyor ellerin
sevinçlerime kan doðrarken sensizlik
kendimi nasýl ifade edeyim.
Sosyal Medyada Paylaşın: