İLK ÖĞRENCİLİĞİM

ÝLK ÖÐRENCÝLÝÐÝM

Hiç unutamam,
Okula yazýldýðým o aný.
Defteri, kalemi, çantamý
Ve gittikçe artan,
Heyecanýmý...

Bir türlü olmazdý sabah!
Uzadýkça uzardý gecelerim.
Bir an önce gitmek için okula,
Dört gözle; sabahý beklerdim...

Okul, çok uzaktý evimize.
Yol üzerinde vardý bir dere,
Yaðmurlu günlerde selden,
Korkarak geçerdik,
Tek aðaçlý köprünün üzerinden...

Sabah erkenden varýrdýk okula,
Baþlardýk arkadaþlarla oyuna.
Öðretmenimiz zili çalýnca
Koþarak geçerdik sýramýza.

Okulumuz bir köy okulu,
Yollarý çoðu zaman çamurlu.
Okurduk birleþtirilmiþ sýnýflarda
Bir iki üçler veya
Dört beþler bir arada...

Çoðumuzun hayaliydi okumak,
Çok çalýþýp derslerimize,
Yurda yararlý bir insan olmak...
Salih KOÇ



Sosyal Medyada Paylaşın: