Yeniden gelsen diyorum keþke Dokunabilsen yeniden o ýssýz yüreðime Ýçimdeki o yaralý öksüz çocuðun sesine yeniden ses olabilsen Her gün boðulmamak için çýrpýndýðým þu hayatta Durmaksýzýn kanayan yaralarýmý keþke birlikte sarabilsek
Bilebilseydin diyorum keþke bir an bile aklýmdan hiç çýkmadýðýný Görebilseydin kalbimin senin için hâlâ nasýl attýðýný Dinmeyen bir hasrete mahkum kaldý þimdilerde ruhum Keþke diyorum bazen keþke Kavuþabilseydi yüreðim seninle yeniden özgürlüðüne
Þimdi ise kayýp bir yolcuyum hayat denen bu hanede Yüreðim bile hazýr o son ziyaretcinin artýk gelmesine Biliyorum bir tek o zaman dinecek acýlarým O zaman bitecek içimdeki sönmeyen bu yangýn Etimle kemiðimle paramparça düþlerimle karýþacaðým iþte o gün sonsuzluða
Sosyal Medyada Paylaşın:
Edibe Toğaç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.