o günden beri
kendi kentine ihanet eden cümleler kuruyorum sürekli
ki; hiç kolay deðil
rotasý þaþmýþ yelkovan gibi
iyiliðin yaþamakla eþ anlamlý tanýmlandýðý nehirlerde yýkanýrken
hýrslarýyla danýþýklý dövüþüp
arada yüzündeki maskeyi boyayan palyaçolar gibi hissetmesi insanýn
çünkü insan hafýzasý
gözlerinin nemi kadar diri
yaþananlar ne kolayca unutuluyor
ne de uyutuluyor
zamanla yetmiyor
bir chapel’e hapsedilmiþ çiçekler gibi salýnarak düþ büyütmek
geniþ açýdan bakýldýðýnda insanýn
“ sildikleri” kadar deðerli þeyleri yok aslýnda!
yaþananlarýn yanýna gece yarýlarý bir kedi gibi kývrýlýp yatmak kadar
neden hep deniz kenarý düþler kuruyoruz nemli gözlerle
neden ellerimiz
zihnimizin o kayýp “ gönder” butonunu arayýp duruyor sürekli
eskiciler bilir en iyi cevabý
bir de tek baþýna baþaþaðý asýlan mandallar!
çünkü tek baþýna kalmaktan deðil yalnýzlýktan korkar insanlar
çünkü imkanlarýn ve inkârlarýn
acý ve ani frenlerle durdurduðu yerde yaðar en çok yaðmurlar
ne menem bir yatýþtýrmadýr bilir misin “özledim” demenin çaresizliðiyle röportaj yaparken
manasýz anlam parkurunda debelenip adýnýn önündeki esrik sýfatlardan medet ummak
ve yanaðýndan sýrnaþýk makaslar almak.
üzgün müyüm, evet!
kýrgýn mýyým, biraz.
arýyor muyum þen sohbetleri
eski tebessümleri
çok...
hayli terletiyor merak ediyorsan
yarýn’dan yalnýz zamanlara gebelik
fayda etmiyor iþtah þuruplarýna sýðýnmak
ki; özlem tek heceli en feci harp!
bir kitapta okudum geçen
hiçbir insan çare’sizliðine depresif çözümler üretirken
kendine sessiz kalamazmýþ;
kimse korkularýný kucaklarken kendinden uzaklaþamazmýþ
insan; nokta koymaya cesaret edemediði cümlelerin esaretinde konaklarken
birine özledim demenin tercümesini tam anlatamazmýþ
zamanýn en iyi ayna olduðunu göz önüne alýrsak,
ve görüntüyü de iki ýþýn parçasýnýn çarpýþmasý sayarsak
sebepsiz ayrýlýklar gazetesindeki bu çözümsüz yanýlsamayý kim nasýl açýklar?
ölülerden korktuðu kadar
neden korkularýný öldürenler alkýþlanmaz?
neden bir aynayý býçaklayanýn caný acýmaz?
yamalý sancýlarýn ötesinde bir dünya var uzananýn deðil, yetiþenin avuçladýðý bir cennet!
hepimizin insaný yitip bitiren çocuk çaðdan kalma nas’larý var
sonradan sýfatlara boðduðu uçurumsu boþluklar
telaffuz yanlýþlarýna anlam kattýðý
biriktirmekle "birini ittirmek"
paylaþmayý zamanla "paylamak" sanmak misal
bundan olsa uzun cümleler gibi deðer verip, sevip;
ayrýk harfler gibi sebepsiz, gerekçesiz
ve itâlik ayrýlmak!
belki bundan böyle
geçmiþin soneleri kullanýlmdan
yeni bir beste nasýl yapýlabilirse
öyle dayayacaðýz genzimizi geleceðe hapsetmekte en zorlandýðýmýz günler olacak dünler
uzun bir yola giderken
son ses dinlediðimiz müzikler
merhem olacak iç acýlarýmýza
ezbere bileceðiz ki
kimse- gönüllü bile olsa-
kendi hapsine uzun süre sessiz kalamaz!
sustuðumuzca susayacaðýz kýsaca
ve o þile bezi korkularý tutup atmadýkça
bir daha asla kendimiz olamayacaðýz
ve bu sessiz buhran
ömrümüzün sonuna dek
solgun yüzümüzü okþayan bir slogan olarak kalacak:
örneðin:
birbirimizi ne kadar yüzme bilmemekle suçlasak da
hiç kimse bir daha bizim kadar
aklýmýzdaki havuz problemlerinin
daha derinine dalamayacak!
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Ayrılık Reçetesi ÖZGÜRLÜK ŞARKISI 1 - V FOR VENDETTA Gökyüzü Yaralanmış Kuş Masalı Vera'ya Mektuplar / En Çok Aydınlık Kirlenir Karanlıkta ÖZGÜRLÜK ŞARKISI - V FOR VENDETTA MÜPTEZEL TEMAŞA Bir Gün Herkes Fenerbahçe'li Olacak Homeros Raptiyeli Fırtına Kuşu BEYAZ YALNIZLIK Portakal Mavisi