YÜZÜM HİÇ GÜLMEYECEK!..

,
Gün görmemiþ kalbimin masallarýný anlatmak isterdim
Zulamda sakladýðým ne çok düþlerim var benim
Hangi birini fýsýldasam kulaðýna, bilmem ki
Acýlara banmýþlarý erteledim mutsuz etmesin seni
Ömrümüzün basamaklarý bir bir kýrýlýrken
Yaþanmýþlarý bir kenara koyarak ileriyi görelim
Geçen geçmiþ, giden gitmiþse ne diyebilirim kuþlara?..


Kaç aðaç diktimse kurudu çöl ortasýnda kalmýþ gibi
Enikleri evlat edinmiþtim; yedirdim, içirdim
Ben sevmem eti; onlarý etsiz, kemiksiz býrakmadým
Amansýz, izahsýz bir hastalýkta kaybettim tek tek
Az önce birini daha topraða verdim, aðlýyorum
Candým onlarla, senin yokluðunda yalnýzlýðým yoldaþtý
Þimdi sesleri kesik, kapýmýn önünde hayalleri oynaþýr!..


Temmuz’un son demi ve son pazarý yakýyor ortalýðý
Ne fark eder ki; ben yanmýþým ciðer parelerime
Sen de yoksun, yaþamýn ne anlamý kaldýysa burada
Açan güllerim soldu, etrafýmda iblisler dolanýr
Taþlaþmýþ topraðýn bereketi kalktý, isyaným kabarýr
Kedilerim de olmasa uzun bir yolculuk görünecek
Anladým; buralar bana yabancý, yüzüm hiç gülmeyecek!..


Zafer Direniþ
…

28 Temmuz 2019 Pazar 11:30 KARABULUT

Sosyal Medyada Paylaşın: