MEMUR BEY
MEMUR BEY.
Hayatý tanýdýðým günden;
On sekiz yaþýma kadar,
Uðruna, çok dayaklar yedim.
Çok caným yandý,
Çok kaným aktý,
Yine de, vaz geçmedim.
Her þeye rahmen;
Olsun dedim,
Ben seviyorum.
Benim için;
Bir baþkaydý,
Hayatý anlamýyla yaþamak,
Özgürlüktü, onunla aðlamak.
Ýki yýl, hiç görüþemedik.
Askere gittim;
Sadece, çarþý izinlerinde,
Bir kaç kez, uzaktan selamlastik.
Hepsi bu kadardý, o’ yýllarda.
Memur bey....!!
Haber saldim;
Askerlik bitti, gelsin diye,
Gelmedi.
Yine haber saldim;
Evlendim, bilsin diye.
Bir derken, iki kýzým oldu..
Ýsmini bilsin diye;
Haber üstüne, haber saldim,
Yine gelmedi.
Kýsmet olmadý;
Olmadými, olmuyor..
Bazen;
Çocukluk arkadaþlarýmla,
Dayak yediðim, anlarý yad ederiz.
Ara sýra;
Siyah beyaz resimlerde,
Arkadaþlarla gün, gün
Hatýra, hatýra selamlaþýrýz.
Ýçim yanar;
Sinema filmlerinde ki,
Çocukluðuma.
Bazen de;
Gittiðim her þehirde,
Asker arkadaþým gibi,
Yakýnýmda diye, hissederim.
Kolaymý hissetmemek;
Uðruna canýn yanmýþ,
Kanýn akmýþ, öyle Kolaymý ?
Unutmak. .
Bir kez ;
Ýstiklal caddesinde,
Tesadüfen yakýnlaþtýk,
Sarýlýp;
Hasret gidermemize,
Adýmlar kalmýþtýki.
Sivil polisler dur dediler;
Kimliðimi istediler,
Kimlik kontrolü, yapacakmiþlar.
Verdim kimliðimi..
Polis; bir bana baktý,
Bir, kimliðime baktý.
Bakýþmalarý ;
bir kaç kez , tekrarladý. .
Kortum bi ara;
Gitmiþtir diye.
Polislerin gölgelerinden;
Gidiþini fark edemedim, gitmiþsin ..
Polis;
Bu senmiþsin diye sordu,
Evet benim dedim..
Garibim polis;
Ýçini çekti, vay be dedi.
Kimliðindeki fotografi,
Neden deðiþtirmiyorsun ,
Çok eski dedi.
Nasýl deðiþtire bilirim ki ;
Uðruna caným yanmýþ,
Kaným akmýþ, aklým þaþmýþ.
Nasýl deðiþirim ki...
Memur bey...!!
Yýllardýr hasretini çektim
Hasert gidermek için,
Sizden az önce,
Çok yaklaþmýþtýrm .
Þimdi yok, gitmiþ. .
Yine yok, yine yok..
Memur bey;
Fotoðraftaki
O gülüþ için,
o mutluluk için
Dayak yenmez mi?
Memur bey;
O gözlerde,
Çocukluðumun
Kahkaha lari var.
Gençliðimin ;
Gamze, gamze,
Tutkularý var.
Memur bey;
ihtiyarlýðýmýn
Hoyratligimin ,
Deliliðim in aþký var..
Memur bey;
O fotoðrafý,
nasýl deðiþtire bilirim ki.
Hayatimin anlami
Özgürlüðü , mutluluðu
O fotoðraftaki gülücükte,
Nasýl yok sayarým ki.
Memur bey..
Ben; hayatý tanýdýðýmdan,
Öncekiz yaþýma kadar,
Gülmeyi çok sevdim.
Memur bey;
Kýzýmýn adý, gülümse..
Bilet ATALAY
27/05/2017
Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.