İZİN VERİN ÇILDIRAYIM
ÝZÝN VERÝN ÇILDIRAYIM !!!!
Elimi var ile yok arasý hafifçe sýkýyordu kader.
Etimden et koparan,sinsi bir çakaldý yaþam
Yalanlarýna kanýyordum .
Yaptýklarýý son g.tlüðü bi kenara ayýrýrsak,
Hýyarlýk sergileyen insanlar mutlu etmiyordu beni.
Seri piskopatlara baðlý bir aþk bol kepçe yüreðimde.
Þarkýlarýn ulvi mesajlarýný anlamak çok uzaktý.
Boþa olta savrulan bir denizdim
Sisler içinde teknelerin rotasý kayýp olan bir kadýným.
Kendini yitirmiþ...
Fedakârlýðýný yitirmiþ, sevincini yitirmiþ bir kadýn.
Ayaðýma basan aptal þaþkýndý gülümsemeler git gide.
Gönlüm deðiþken.
Yerden yere beni çalan seneler içinde
Yarým kalmýþ kapanan sevdalarýmýn sayýsý pi kadar.
Sarmaþýklara týrmanan Romeo’nun çýlgýnlýðý
Balkonda bekleyen Juliet’in salaklýðýda zevk vermiyor.
Beynimdeki protestocular barikat kurmaktan yoruldu acýlara.
Nefes alamýyorum...gaz etkisinde hislerim boðuluyorum.
Muhallebi yerken diþi kýrýlan sevinçlerin komikliði her þey.
Goethe’ye göre insan sevmedikçe hiçbir þeyi anlayamazmýþ.
Ben sevdimde ne oldu,
Onlardan ne canlarýný,ne de mallarýný istemiþtim.
Tek istediðim mutluluktu..bir parça mutluluk.
Zalimlik yapýp,gömdüler derinlere her þeyi.
Arkalarýna bile bakmadan yalanlara koþtu insanlar.
Ýnsanlarý affedemiyorum...affetmemde.
..izin verin çýldýrayým...!!!
ARZU GÜNAL /26.7.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.