duymaz hiç kimse seni benim duyduðum kadar yüreðinin sesini gönlünün aktivitesini duymaz yanaklarýn kýzarýr, yanar avuçlarýn tutacak bir el arar gözlerinde sonbahar yaþ misali dökülür yaprak , yaprak bir hüzün ki içini sarar
anlam veremezsin ay niye doðar güneþ niye batar yýldýzlar niye parlar gerçek olan bir þey vardýr ki ruhunda bir sevgi seli yatar bir güzellik bir benlik bir kimlik yakýþtýrmak istersin kendine istersin istemesine de bir türlü gerçekleþtiremezsin
ýslanýrsýn her yaðan yaðmur da kendi kendine diklenirsin hayatýn en cazibeli anlarýnda olmadýk reaksiyonlara yenik düþersin kadere inanýrsýn da kederler neden seni arayýp bulur bunun nedenini bilemezsin gücün yapmaya muktedir olduðun kadardýr deðerinse sana saygý duyulduðu kadar
þimdi ise ; ahraz bir þarkýnýn bestecisi gibiyim bakýþýna hükmettim gülüþüne nüksettim haydi bir ses ver de kendimi akort edeyim
Sosyal Medyada Paylaşın:
DÜŞLER SIĞINAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.