· NE GARÝBÝZ Doðarýz, Gülümser en sevdiklerimiz. Bizse aðlarýz, Ne garip deðil mi?
Devlet gibiyiz! Herkese payeler veririz. Kimisine anne, baba deriz Kimisine dede, nine Sýradadýr dayý, hala, teyze...
Serpilip büyürken, Herkes bakar gözümüzün içine. Bir dediðimiz iki olmaz nedense? En güzel hediyeler gelir, Kutlanan doðum günlerimizde...
Baþlar bir telâþe, Hangi okula versek diye, Nasipse gideriz en iyisine. Notlarýmýz da pekiyi hani! Koþuyoruz iyi bir eðitimle, Aydýnlýk geleceðe...
Sayýlý gün, biter lise Ardýndan gelir üniversite. Seçeriz birisini, Bizim için en iyisi diye. Gün gelir alýrýz diploma! Kepleri atarken havaya, Resimler çektiririz, Üç nesil bir arada...
Okul biter, Atýlýrýz gerçek hayata. Ederek bekârlýða veda, Evlenip yuva kurarýz, Bu arada...
Oluruz biz de ana baba. Bu bir döngü galiba, Çok geç de olsa, Biz de varýrýz farkýna... Salih KOÇ 13 Mart 2018 / Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Salih koç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.