**
ismin gelince dilimin ucuna,
kalbime bir sevinç, elime ,ayaðýma tatlý bir telaþ takýlýrdý
henüz ortada sen yokken
ismini anarken bile lakin sýnýrlýydý kelimeler
sen susunca
yaðmur kuþlarý lal kesilirdi…
dalga dalga gelirdi özlemler saf saf dizilirdi
sükunetin þelalesinden dökülürdün sýra sýra,
sen yokken tüm þehrahlar bir esinti bir ýþýk seliyle dolardý
yapraklar titreyince hayalime yansýyan gölgende titrerdi
rüzgar olup bulutlarýn üstünden geçerdin
sarý saçlarýn göðsümün üzerine yuvarlanýrdý
*
sen benim gökler ile yer kadar olan yerimdin
dallarý birbirine sarmaþan aðaçlar kadar uzaktýn benden
yüklü dallarý bükülmüþ kiraz mevsimi türkümdün
çiçeklerle bezenmiþ boy aynamdaki buðumdun
salkým salkým üzümüm
masamda ki demli çayýmdýn
sen ki herkesten çok bana yakýn
her halime haldaþ, her sýrrýma sýrdaþdýn
ilk kez sana söylemiþtim duygularýmý
kimi isyankardý kimi uysal
kimi bozguncuydu kimi derbeder
kaç fýrtýna patlamýþtý geceleri
her þey iç içeydi ,daðýnýktý, düzensizdi ,sensizdi
hiçbir þey sen kadar masum deðildi
bir havva bir adem gibi
bir cennet bir de cehennem gibiydik ikimiz
*
redfer