Yıldızlarda küstü istanbula

Bir zamanlar, ýþýk cümbüþüydü Asuman
Günümüzde yýldýzlar da küstü Ýstanbula
Ümit’ler gibi, hayaller gibi büründü karanlýða.



Bir zamanlar en yakýn dostumdu sýrdaþýmdý
Yýldýzlar ve ay, , dertleþirdim onlarla
Küçücük balkonumda elimde demli bir bardak çay.



Dinlenirdi bedenim Ve ruhum huzurun koynunda
Çok iyi gelirdi bana yýldýzlar, küçük ayý ve ay.
Bir baþka boyuta geçerdi duygular.




Tadý kalmadý ne elmanýn, ne narýn
Bilinmez oldu baþa ne gelecek yarýn
Tek teselli terk etmedi arada bir parlayan ay.


Güler Elmalý
Sosyal Medyada Paylaşın: