suskun düþünceler yumaðýydý gözleri, en siyah matemlerin gizlendiði düðüm, öyle masum,öyle çaresiz,öyle yorgundu ki, çöz çöze bilirsen.. sonra bir gün, daha fazla dayanamadý taþýdýðý yükün aðýrlýðýna, kendiliðinden çözülüverdi o kara düðüm, vakit kalmamýþtý uzun uzun anlatmaya, yükledi tüm acýlarýný iki damla göz yaþýna, özlemleri feryat olsa da derinden, sessizce süzüldü gözlerinden, denizleri taþýran da iþte o iki son damlaydý....
Emine rezzan sipahi
Sosyal Medyada Paylaşın:
rezzan sipahi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.