hep öldük hiç yaþamadýk ki þu dünyanýn kahrýna mutabýk, hayatý tek nefes alýp vermek öyle sandýk öyle sandýrdýlar iþlerine geldiði gibi,
hep dualarda medet umduk hiç bilmedik bilemedik bir hiçe boþboðazlýðýn ta kendisiydi bu her gün yatýp kalkmak gibi,
hep sabýrlar hapis her þükür özleremize kilit cennet teselliye daimi þerbet iken cehennem de kabuslardan seç beðen al gibi,
hep susturulduk düþünce öcü fikir sustalý býçak sanki sýkýþtýrdýlar bir yerlere kimi din dedi kimi inanç bir nevi esir gibi,
hep böyle mi gidecek sonsuzluða dek uyumak mý kaderimiz þartsýz gafletin kucaðýnda kalmak mý gerekir ebedi cehalette bir ucube gibi,
sanmýyorum, hep yaþamak olmalý hedef ölüme inat gönlün icabý sevmek sevilmek tek icat olmalý geriye býraktýðýmýz býrakacaðýmýz bir insan gibi her insan gibi...
* Berlin,24.07.2019 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.