NERDEN BİLSİN!...

Baþýnda bekleyen bir büyüðüne
Çocuk kaldýrarak baþýný baktý
Ipýslak, kýzarmýþ gözlerinden
Ürküntüyle birkaç damla yaþ aktý

O kendince hiçbir þeycik yapmamýþ,
Sadece karný çok fazla acýkmýþ,
Camdan görünce de dayanamamýþ…
Ucundan küçük bir parça almýþtý.

Þiddetle vuruldu birden sýrtýna
Lokma kaldý sanki boðazcýðýnda
Çabalarken hýzla nefes almaya
Yakasý kocaman elde kalmýþtý…

Zaten nasýlsa çok vardý onlarda
Minik bir parçayla bitmez alsa da
Üstelik o günkü kalabalýkta
Kimsecikler onu görmez sanmýþtý…

Yaþayanlar bilir yalnýz açlýðý,
Aç olan nereden bilir tokluðu,
Çocuk, ta içini oyan yokluðu
‘Var’ý paylaþýnca biter sanmýþtý…


Serap IRKÖRÜCÜ



Þiirle katýýmlarýna teþekkürlerimle...

Bilmez dok olan açýn halinden
Kimseler geçmesin açlýk talimden
Verirse yaratan kerem elinden
Onu da namertler almaz sanmýþtý............................. Ahmet KARA


Sosyal Medyada Paylaşın: