Tren gelir aðýr aðýr, yaþayan kadar saðýr... Raylarda kulaðým, her sesten dert dinlerim. Ecel korkusu erek duymuyor baðýr baðýr Raylar sanki içimde... Duayla dizginlerim.
Avutur ümitlerim yaþattýkça sahnesi Coþkuyla el sallarken kaybederim gölgesi... Varlýðý dünya gibi yokluðunda inlerim Gidenin dönüþüne yazýlmaz reçetesi!
Kara Tren çað atladý anýlarý daðladý Onu gören çocuklar süratine aðladý Deprem oluyor gibi kulaðýmda çaðladý Yine görünür diye ben gönlümü eylerim
Ne mektup yazan kaldý ne aranýr postacý Kara tren mazi oldu kara sevda sancýsý Ýnternet çözer neyse ona baðlý yazgýsý Ýster istemez kabul eder bunu bellerim
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.