hüzün Döşedim Gözlerime
Hüzünü döþedim gözlerime
Kalbim kýrgýn olsa da
Ýçimde harmanladýðým
Yýllarýn acýsýydý içimde taþýdýðým
Akþamlar,
Sarýlgan duygularýmý esir alýrken
Kendini düþüncelere býrakmýþtý
Geçen yýllarý yitirmiþtim
Affetmek mi, affedilmek mi ?
Diyerek geçmiþti
Umutsuz zamanlarýmda
Ýsyankardým
Sevgim soðumaya býrakýrken kendini
Gözyaþlarým kalbimin sesini duymuyordu
Acý veren duygularým
Kalbime kalbime akýyordu
ömür bir masal gibiymiþ
Farkýna varmadan geçmiþti
Hüzünün izini býrakmýþtý gözyaþlarýma
Hüzzam makamýnda naðmeler çalarken
Beynimin dalgalarýnda
Daha ne kadar savaþmalýydým
Duygularýmla bilemedim
Tek baþýma katlanmýþtým bunca þeye
Kuruntularým,kederimle birleþirken
Ýçimin kývrýmlarýnda
Mazime karýþýyordu sarýlgan duygularým
Kýrýk kalbim de kendinden vazgeçmiþti
Direncini kaybederek
Bir çift ýslak göz kalmýþtý geriye
Hayatýmda hiç kalýcý olmadýn diyen
Neydi bende kalan bilemedim
Farklý olan ben miydim ?
Yoksa zaman mý beni benden almýþtý...
Gizli gizli aðlamýþtým hýçkýrýklarla
Yoksa ölümün kucaðýna mý düþmüþtüm
Beni bekleyen !
Böyle geçmiþti hayat...
Hayatý anlamsýz kýlan ne varsa bende...
Hayat defterime düþmüþtü mutsuz geçen günlerimi...
çerkez kýzý
vildan Güldaðlý
19.07.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.