hayal kuran bir tuvaldim tenimde kanatlý karýncalar, göðümde kanatsýz turnalar güneþ sandým önce kendimi her renkten devrim oldum pastoralleþtim bir fýrçanýn ucuna ya da öyle sandým.. belki de aldandým aldanmak ki moda bu ara kendime
gökkuþaðýmý ver bana geri senin olsun kamburunda ot bitmeyen ritiüllerinin teri
devrim dedim de bir güvercine bile meydan olamamýþken benim neyime darbesiz matkap gibiyim aslýnda boþluk,, boþluk üstüne deliyor, deldikçe deliriyorum hayal kurmak mutsuzluða saat kurmak oldu neyse ya... uyuþmadan daha çok bedenim, tetiklenmeden daha çok zihnim çek sende artýk keyfini keyifsizliðimin üzerinden
önce gülmeyi sonra da ölmeyi denemedim sanma
yaþamak dediðin dipsiz masalda ipsiz mum, kovasý delik kuyuda sudan açlýk, aþk dediðin ki aslýnda diyemediðim zaman sarkacýmda kýlçýksýz sarkýk ve nedense hep sonu çeyrek kalaya kurulu dokungaçsýz, solungaçsýz bir dümen suyu ve nedense hep sürgünü maviye kaçýk bir kýrmýzý
hatýrladým galiba.. evet, evet en son bir çocuðun tebessümüne sýkýca tutunduðum da gülümsemiþtim…
ilhanaþýcýtemmuzikibinondokuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.