Sus,
Sus ki gözlerinin içinde boðulayým.
Sus ki varlýðýnla biraz daha avunayým.
Hani söz vermiþtik aþkýmýza,
Terk edip gitmek yok diye.
Hani bir þarkýmýz vardý ya,
Baþa sarýp dinlediðimiz.
Hatýrlar mýsýn ilk buluþtuðumuz aný?
Sen evden dýþarý gidiyorum diye çýkmýþtýn,
Bense zaten hep dýþarýdaydým.
Peki ya ilk elini tuttuðum an?
Dünyalar benim olmuþtu.
Sense küçük bir kýz çocuðu gibi kýzarmýþtýn.
Biraz utanmýþtýn ama mutluydun,
Ne kadar belli etmesen de huzurluydun.
Bana " Evet" dediðin günü hatýrlýyor musun?
Evet hatýrlýyorsun.
Beyazlar içinde meleklere benziyordun adeta.
Güzelliðin herkesi büyülemiþti,
Yýllar seni hiç deðiþtirmedi.
Hala çok güzelsin.
Deðiþen tek þey
Ýlk defa beyazlar bu kadar yakýþmadý,
Ýlk defa beyazlar seni açmadý.
Ve ilk defa sen beyazlarýn içinde susuyor,
Bense baþucun da aðlýyorum.
Aðlýyorum...
Gidiþine deðil
Biliyorum...
Sen þimdi gittiðin yerde çok mutlusun,
Huzurlusun.
Gözyaþlarým gidiþine deðil birtanem
Gözyaþlarým seni benden alan Tanrý’ya
Gözyaþlarým güzelliðine gölge düþüren beyazlara.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.