MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yitti Ki Sevgiler
Oğuzhan KÜLTE

Yitti Ki Sevgiler




Ne iyi günlerim oldu , kaldý geride
Dost kalmadý sonunda, þu zamanýn kastý ne
Felek yazmýþsa yazýyý, suçum ne deme,çekilir
Eklenir yine dertler, durur katmerlenir
Sahte gülümsemeler, öncesidir fýrtýnanýn
Zora koþullanmýþ bir kez kader, gerisi bahane.

Yaþamaksa vermek ses, kalmadý bende gür ses
Anladým ki sahte herkes, bana göre deðil dünya
Çýkarlar var ya çýkarlar, hadsizlere olmuþ kafes
Ýsyan yok yinede bekleriz, düþer bize de söz
Geçen zaman ama, yana ise yürekte köz.

Ego denilen muhabbeti kurmuþ tinle
Rabbim beni böylelerden ayrý eyle
Deðmesin özüme sakýn, istemem öylesi arzý
Sunsa da dünyalarý, dönüp bakmam yine de
Sevileceksem iþte ben, buradayým ve ayný
Çalacaksa çalsýn artýk baht kapýmý, gidiyorum meçhule.

Varsa daha beteri zamanýn, bilemem ne getirir
Olsa olsa yarayý deþer yeniden, verirse keder verir
Tünelin ucuna çok mu var bilmez bunu kimse
Her yiðidi bir dert, bir de kasvet kabre götürür
Mevla görür elbet hesaplarý, bu kat-i ise
Yükünü tutan varsa sevgiden, büyük mükâfat görür.

Sanki gurbetteyim her an zor bana
Yakýným bile bilemez,anlamaz ne çâre
Zaten can bildiðin hançerler seni arkandan
Arama düþmanýný dostum elden, uzaktan
Açýlýr sofrasý bize bekleme sakýn dikensiz gülü,
Senin muradýn böyle, kýsmetin kan çiçeklerinden.

Eyle felek eyle biraz da aný,alalým nefes
Özlemleri demlensin geçmiþin zihinde,belki tanýdýk bir ses
Kýsmetse gülünür yeniden bilinmez,belki son kez
Gidiyoruz bir yoldan umutla;durmak yok, durak yok
Aralanýr kapýsý bize de hayatýn, uzanýr eller bekle,bak
Eðme baþý dik tut, mutlu sansýn seni eþ,dost...herkes.

Gülmek vakti gelince gül, olsa da yalandan
Aðlasýn için sezdirme sakýn, nedenini sormazlar ki
Mutluluklar koca bir yalan, sahteleri öyle çok ki
Ne var Leyla, bulmuþ olsun Mecnun`unu
Ne Kerem kaldý bu devirde, Özlesin Aslý`sýný
Yaþýyoruz sanki , gerçek gibi,kandýrmaca ve teselli.

Ýnsanlar olmuþ metalara aþýk, nerde kalmýþ gerçek aþýk
Dillerde mal, gönüllerde kupkuru bir sevgi,
Asýrlýk aðaçlar gördü bunu, yapraklarý kurudu
Açmadý neþeyle çiçek,bülbüller küstü güle,
Bu yüzden belki de güneþ soluk, gün karanlýk…

Oðuzhan KÜLTE

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.