Yalnızlık
Kasým, 2018
Yalnýzlýk
Özgürüm ama mahkûmum yalnýzlýða,
Ne gerek vardý þimdi, bu manasýzlýða,
Nafile kendime yol çizme gayretlerim,
Sürükleniyorum mecburi istikrarsýzlýða.
Sen sebep oldun bu gereksiz kýrgýnlýða,
Beni mahkûm ettin bu hazin yalnýzlýða,
Piþman olmak hakký senin bu kavgamýzda,
Ýkimizde mecburmuyuz, bu pervasýzlýða.
Evimizde kimse yok, þaþkýn sedasýzlýða,
Oda mahzun ve kýrgýn bu vicdansýzlýða,
Kýrýlmýþ avizeleri, sönmüþ lambalarý,
Bir hüsran içinde, mahkûm yalnýzlýða.
Piþmanlýðýn varsa içinde, son ver rabýtasýzlýða,
Gaflet ve kinin sonucunda ki vicdansýzlýða,
Sende seviyorsun beni, hem de ben seni,
Ayrýlýyorsan da ayrýl, son ver bu vefasýzlýða.
Uluð Bey
Rabýta: Ýliþki, bað
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.