BAŞLADIK GALİBA

BAÞLADIK GALÝBA

Köyde yaþamaya dair,
Kalmayýnca bir umut,
Doðruca þehrin yolunu tuttuk.
Geldik buralara, lakin;
Köyümüzü arar olduk.

Kent çekmedi bizi kendine!
Hiç de aldanmadýk onun cazibesine.
Köyde muhtaç kalmasaydýk,
Bir dilim ekmeðe,
Hiç gelir miydik?
Þu, gurbet dedikleri yere.

Deðiþen þartlar itti bizi þehre!
Ne varsa bu, gurbet dedikleri yerde?
Neyimiz varsa elde avuçta,
Çýkardýk onlarý da satýlýða.

Burada herkes bize yabancý,
Kimisi yolcu, kimisi hancý
Tutunabilecek bir dalýmýz olsa,
Köyümüzü terk etmezdik asla.

Çoluk çocuk bir odada toplandýk,
Yerde bir çul yatak,
Duvarýn kenarýnda da bir sandýk,
Üzerinde yorgan, yastýk
Ýki tencere, bir bakraç...
Bilemiyorum sonumuz ne olacak!

Burada hayat baþlar sabahla,
Herkes iþine gider telaþla.
Köye hiç benzemez buralar,
Düþsen yere, maazallah!
Kimse bakmaz ne olmuþ diye.
Acýmaz, herkes üzerinden atlar…

Yollar dolu arabalarla,
Kimi gezer parklarda,
Süslü hanýmlarla.
Kimisinin de peþinde bir köpek,
Bilmem ki, bu durumlara ne desek?

Bize göre deðil burada hayat!
Yere tükürsen, çöp atsan kabahat,
Okullar burada devasa,
Ders görürler ayrý ayrý sýnýflarda,
Buralarýn en güzel yaný da, bu galiba?

Paran varsa ekmek fýrýnda,
Marketler dizilmiþ sýra sýra,
Ne ararsan var pazarda.
Baþladýk galiba, biraz
Biz de buralara alýþmaya…
Salih KOÇ
14 Nisan 2019 / Büyükçekmece

Sosyal Medyada Paylaşın: