BİLEMEDİM BABA

Öyle hýrsýzlar varki dünyanýn çapýnda
Ayak izlerinden anlýyorsunuz
Kalbinizdeki hatrý hatýrayý çýkarýyor bir yerden bulanýk anýmsamalarla


Kanatýyor günleri zamanlarý
hasret bakýþlardan inen ince sýzýyla
Aranýyor bu gözler bir daha gelmelerini
Davetsiz misafirin gönle verdiði hizmeti
Arayýþ ki bu ne halinden memnun ne de git der gibi
Öyle yatýlý bir iþçi

Kývranmýþ aðrýnýn uyutmadýðý bedene verdiði sýzý kadar acýmasýzlar
Ödeyemeyecek cahil kalpten katlettiði borçla
Süslenmiþ boyayla püslenmiþ bir tavýrda
Küçükçe yaþ çalýp büyükçe hayallere bir kulp takarsa
Öðretir size on beþinci yaþýnýz
Otuzunuza yarým kala

Hayata hayýrla baþlamayý anmak içimizdeki bir tutam tuzu yasa basmakla
Yaktý yarýnýmýzý o dün çaresiz efkarýmda
Söyleyemedim baba
Beni affetle baþlayan cümlelere daha önce hiç rastalamadým ki ben


Bu gönül baðlarýmýzýn yolu uzaktý
Cesaretimi kýramadým baba
Çok istiyordun deðilmi
Bir doktor üniformasýný üzerimde görmeyi
Ellerimdeki uðraþýmýn bir can olmasýný
Bende çok istemiþtim
Hayatýn zor ve renkli duvarlarýndan aþmayý
Ýnsanlarýn takdirini alýp
Derdine ortak olup
Hayatlarýnda bir iz býrakmayý
Gönlümdeki yalnýzlýðý kýrmayý
Utandýðým þimdi parmak uçlarýmda aðýt olup düþüyor
Satýr satýr keþkeli tutturduðum satýr arasýnda
Ben üzgünüm
Adalet kefemi yýktým baba!
Sosyal Medyada Paylaşın: