EMEKÇI BABA

Ellerim nasýrlý, alnýmda ter kýzým
Kara toprak üstüne hasýr ser kýzým.
Yatayým biraz dinlenmek için sabaha,
Hesabimýz kolay olsun yüce Allah’a.
Toprak, taþ, demir, kömür ekmeðim benim,
Yer altýnda, yer üstünde var emeðim benim.
Ellerim gül yüzünü severken acýtýrsa söyle,
Emekçinin elleri hep nasýrlýdýr böyle.
Kýzgýn güneþ, buz kesen soðuk,
Sesimiz çýkmaz doðuþtan boðuk.
Üretirim, tüketerek yorgun bedenimi,
Kömür ocaklarýnda býraktým geçliðimi.
Baðrýný açtý toprak sardý beni,
Ekmeksiz býrakmadý þartsýz seven yardý beni.
Örs üstünde dövdüðüm demir hayatým,
Seni þeref ile namusumla yaþatayým.
Bir gözümü verdim kaynaða, bir kolum makinada kaldý,
Kalan gözüm senin için ufuklara daldý.
Þikayetim yok, sen gül gül yüzlüm,
Helalinden ekmek sana sözüm.

Bahtiyar AKDOÐAN

Sosyal Medyada Paylaşın: