Sað olsaydým konuþur muydum
Söyler miydim ad-ý ahvalini
Yakar mýydým dizginleri vücut
Teninde zor gelen hayatýn ta kendisi
Yokuþ misali koþturan aþktýn sen
Kim bilir belki de deðiþen bendim
Duman koklamasamda nefes
Hâlâ soluksuz hâlâ çocuklar
Öksüzlükten þikayetçi parmak
Yalayanlardan ballý börekli
Dönemlere kuru soðana
Muhtaçlarý ezenlerden
Olamam asla
Lakin zalimdir insanlýk
Zalimdir güneþin doðuþu tasarruflar
Konuþulur ve ilk kýyýmdýr gündelik
Hayat gölgelere kucak açanlarý
Anlýyorum cana can verenlerin
Son birkaç yudum göz damlasý
Kaldý o da bitik
Aktý akacak derken bu yara
Kapanmýyor oysa merhemi
Eksiksizdi oysa iyileþmeyi kabul
Etmiþti hayatýn kuruyan mendili
Sað olsaydýn keþke konuþmak
Adýna konuþulmayanlarýn adýna
Bir nefestin son bir nefes
Ýbrahim KANDAMAR
30.08.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.