Ne umudum kaldý ne yarýným Ne sen varsýn artýk nede hayalim Ne ben kaldým yaþayan nede gönlüm Sen evleniyordun ben ölüyordum Ýçim yanarken gözlerimde kan Ne sen vardýn yanýmda nede sarýlan Kara bir bulut düþlerimde Umutsuz bakan gözlerle Çýktým dýþarý haykýrmak üzere Sen evlenirken ben ölüyordum
Sen evlenirken ben ölüyordum Hiç birþey belli etmesemde Ýsyanlarý sitemleri daha çok benimsesemde Her güne bin çile eksemde Ben ölüyordum sen evleniyordun Sen evlenirken ben ölüyordum Umutlar hayaller kaybolurken Beden artýk ölümü isterken Gözyaþým selden beterken Ben ölüyordum sen evleniyordun
Nasýl yaþanýr artýk dünya Nasýl çekilir bunca dert çile Nasýl güler yüz nasýl bakar göz Nasýl nasýl çekilir olur dünya Sen evlenirken ben ölüyordum Dedim ya sana sevdalý Senin gittigin gün Benim öldügüm gündür diye Herþeyin bittigi bu gecede Sen evleniyorum diyordun Ben susuyordum SEN evleniyorum diyordun Ben gözyaþýna boguluyordum SEN evleniyorum diyordun Ben eriyordum Sen evleniyorum diyordun Ben ölüyordum Seninle konuþurken Ben zehirleniyordumm....
Sosyal Medyada Paylaşın:
hıçkırık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.