Yýldýzlýymýþ gök yüzü doða yeþil rengarenk
Ne eyleyim evreni yanýmda sen yok isen
Süzülürmüþ baþkasý gönlüme ahenk ahenk
Gönlüm hüzünlü olur günümde sen yok isen
Ne beni derviþ belle ne evliya ne eren
Azýcýk zahmet eyle benim uðruma diren
Ben ki seni can bilmiþ ben ki sana can veren
Yok sayarým ömrümü caným da sen yok isen
Kendini Leyla sayma daha Þirin deðilsin
Keremin yarasýný saran irin deðilsin
Güneþ olup da doðsan lakin yaren deðilsin
Yinede kahr olurum tanýmda sen yok isen
Lakayit asmalarý çardak istemez bile
Gülün dikeni var ya bülbüle olur çile
Mazi kanayan yara sýzlayýp gelir dile
Ýncitir beni geçmiþ dünümde sen yok isen
Karakaþ kara gözün düþlerimi süslüyor
Eþ olma ihtimalin ümidimi besliyor
Karamsar dürtülerim bana fitne paslýyor
Paralarým bedeni tenimde sen yok isen
Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.