ZEMHERİ

Yaz, bitti bitmesine de
Yazdan sonra zemheri
Kýþ geldi, þimdi ne olacak bu hal
Serin soðuklar baþladý, içimin aralýklarýnda
Yüreðimde, titrek bir haz
Kayýplarýmýn içinde, buz tutan bir kalp
Ayazýnda döküldüm, bu satýrlarýmýn kýþýnda
Sobalar, alev tutmuyor
Kývýlcýmlar, kor olmuyor yüreðimin soðuðundan
Çýkasým kalmýyor, bedenimin üþüyecek korkusundan
Damarlarým, buz tutmuþ
Kaným, pýhtýlaþýyor adeta
Donuyor ruhum yürüdükçe, parklara vardýkça
Kayboluyorum kalabalýkta
Isýtmýyor kalabalýklar
Yalnýzlýk, kamçýlýyor her yanýmý
Saðýma, soluma, önüme, arkama dönüyorum
Yine, ayný buzluklar
Soðuk ifadeler, her masalda
Kar taneleri yavaþtan iniyor, gökyüzünden
Her tane gözüme, yüzüme dokunuyor
Soðuk yumuþak
Ýrkiliyorum, kendime geliyorum sonunda
Yaðmur yaðýyor, seller akýyor,
Kar çamurluyor sokaklarýma
Ýnim inim inliyor caddeler, bu soðukta
Çocuklar üþüyor,
Üþümeleri bile, bir daha buz tutuyor bu kýþta
Yine zemheri,
Yaz bitti, vaktini doldurarak
Zaman soðuk, etraf buz, yüzler sibirya
Diyorum ya! buralar soðuk, zemheri
Ýnsanlar bile ýsýtmýyor
Bir zamanlar, iþte bu zamanlar ýsýtmýyor
Yoksullarý da yoksunlarý da ýsýtmýyor, bu kar
Kalpleri rehin almýþ, meydan okuyor aydýnlýða

Fatma SELÇUK
Sosyal Medyada Paylaşın: