güvercinlere yalnýzlýk besliyordu adam ayýn on dördünde gözleri vardý solmuþ bir günden arta kalan sevda sözcüklerini yazýyordu elleri... hiç bu kadar öksüz kalmamýþtý göðün maisi sonra, hiç böyle renksiz olmamýþtý gün hiç olmamýþtý ki anlatsýn...
eðreti sözcüklerle oynuyordu umarsýz... bir kýþ gecesi düþlüyordu cevizin altýnda kaç þiir düzmüþtü oysa ki istikbale dair þimdi ne varsa geride kalan... olmasa da olur, diyordu inanmadan...
aðaçlarýn altýnda bir yaprak bir adam son günlerde ayaklarýný fazla kýpýrdatmamasý lazým bütün koþulardan habersiz o yüzden o yüzden boðazý düðüm düðüm o yüzden avuç içleri ter kokar...
þimdi bir kaç fincan kahve... kahve kokulu bir gün... gelecek sanki... sonra gözlerinin içine bakarken ebem kuþaðý çekecek adam perdeleri adam perdeleri çekecek ve þýmarýk bir kilit sesi þimdi susma vakti. . . Sosyal Medyada Paylaşın:
süreyya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.