DUYGULARDA TESELLİ
Gecenin daha baþýndayým, Ay ise karanlýk
Gizlenmiþ arkasýna koyusunda bir bulutun
Bir katým ki gökyüzüne derinden,kendimi unutmuþum
Ýlerliyor dakikalarla hüzün, vakit gelmiþ, geçmiþ
Yitirilmiþ neþesi duygularýn, mutluluk gerilerde kalmýþ
Tutunmak ister gönül ýþýða,beklenen sabah gelir,gün aydýnlýk.
Kimler diyorsun iz býrakmýþtý þöyle bir düþün
O izler etmiþler yer zihinde,gönülde derin
Olmasaydý uçmasý yuvadan bir kuþun
Ya deðmezdi yabana, hoyrat bakýlmazdý ona elden
Belki de kalýrdý mutluluk senle ve ebediyyen.
Olmuyor ki hayat ;sarsýntýsýz, dikensiz, öyle dümdüz
Sevmek orda anlam buluyor belki de bu bir giz
Tohumlarý atýlýyor önceleri sanki hesaplanmýþ,
Gelince zamaný birden, bakarsýn ki güller, müþküllerde açmýþ.
Fýrat da,Kýzýlýrmak da akmýyor mu bazen matemli
Aðlamak zamaný gelince yaþlar yanaktan dökülmeli
Ne kadar büyük bir þey ki þu hayat hem de ironi,
Güldürür bir yandan seni, hissiyatlar olur zirvede
Esaretteki duygular boþanýr aniden, olursun teselli
Gelince vakti susarsýn, ölürsün yaþarken,sanki bir kabir ehli...
Çýkmak istiyorum þu sýð kaptan, daralttý beni
Aklým sýðmýyor artýk cihana, hisler nasýl tutulsun
Söyleyin insanlara bunu,bu ki önemli
Ýki cihaný da isteyen, nefsine gem vursun.
Gözler baksa bile bile güzele, ruh rahmete açýlsýn
Zihnin þehvet duygularýna prangalar takýlsýn
Býrakýn gelsin ne varsa, bu da bahttan sayýlsýn
Düþünce saçýna ak, anlamalýdýr bunu
Halen çözemeyen bu sýrrý, utansýn,hayýflansýn.
Kim ki istemiyor güzide duygularý yaþamak
Hayat verirken size bolca mutluluk, hem saðanak saðanak
Çýkaracak elbet bir fatura, size sunulanlara
Dengesi bu belki onun, almadan vermez
Kendini bilenler ancak, çözer bu gizemi
Sunulsa da altýn tepsiyle güzellik, harama el sürmez.
Esir deðil ki duygular, kulluk ne zor iþ
Düþüncende kalsýn kötü, yansýtma dýþa
Muhasebe yapmak lâzm, az kalmýþ kýþa,
Hisset alabildiðine duygunu, yaþama boþa.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.