HERKES ARDINDA BİRŞEY BIRAKIR

herkes ardýnda birþeyler býrakýr
heceleri güçlü bir alfabe
susuz kalmýþ yarý yitik kelebekler
ve sonbaharlarýmda biriktirdiðim,
hüzünlerimle büyüttüðüm
küf kokulu saçlarým
ha birde naftalinlere karýþmýþ kokusuyla
elerini daldýrdýðým
yürek denizim...
birde safran sarýsýna karýþýk
5 metre kalýn bir bez...
dünyayla kolay vedalaþma adýna
ve sarý boyalarýn üstünde parlamaya çalýþan
nakýþlý birkaç söz
nietchze ye selam...
ve kýrýk bir bakýþ
yansýmasýyla aynanýn
daldýrdýðým heybesine hayatýn

alýp götürür beni her sabah
kan damlayan yapraklara
ve çýnarlarýn gölgesine
her sabah bir gölgeyi sevindiren yapraðýma...

sabahýndaysa en temiz badeler
bir damla olur
gölgesinde aþýklarýn
aðlaþýr durur kelepir dertler bile
topraða düþen her bir damla
filizlenir ýlýk badelerle
ýsýtmak için aynalarý
ve aynadaki yansýmalarýný
bir garip adak aðacý nidasýyla
sevdalý çýnarým þimdi
düþen herbir damlayým topraða
can bulmalý
kökleriyle tutunamadýðý topraða
ve su topladýðým
ürkek, kavruk yapraklara
en devrik bulutlardan
can bulsun diye
gökyüzünün endamýyla
ve salýnmasýyla kadere
yanaþsýn diye matemli bulut
yanýk sað kanadýma...
yine keþkelere meftun olsamda
bu ömür bitiminde,
adým yine gülmek
ölürkende gülmek..(?)
dalgalara týrmanan kalbimi,
okþayan meltemlere
ve kasýrgalarla oynaþan yüreðimle gülmek
gülmek hayatýn anasýna
ve satýrlarý dizmek ardý ardýna
birþeyler býrakma adýna

herkes ardýnda birþeyler býrakýr
yakamozlara düþman bir sarnýç
yada güneþe hasret bir begonya
elleri titrek bir yürek yada...
ellerim titriyor þimdi
fanusum kirli ve yitik
ölüme uzanýr ellerim
rengine varmak için gecenin
son hamlesindeyim
ve gýrtlaðýmda bir hýrýltý
olurmuþ ve olacakmýþ herdaim
doktorlarda olmasa
kim çizecek kaderi?
elimdeyse yalandan kalma
aldýðým emanet nefes
zorbaca hayatýn ensesinden

herkes ardýnda birþeyler býrakýr
okuyacaksýn biliyorum
sözlerimle çizdiðim
yüzünün en ince kývrýmlarýný...
acýlarýmý attýðým her bir çentiði
ve solmuþ duvarlarýmdaki sesimi
kurþun kalemimin rengini...
unutsanda söylüyorum
içime içliyorum bir bir resmini
bitirmek için bu çileyi

herkes ardýnda birþeyler býrakýr
çürüyen filizleriyle topraðýn
ve gebedir oysaki yeni diriliþlere
ölüme sitemim olamaz
dedimya herþey ardýnda birþey býrakma adýna
suya yazdýðým yazýlar dahil
hamuruna iþlemek için hayatýn
hernekadar 18 sene kadar olsada anýlarým
ve anlatabildiysem kendimi
19 olmadan tamamlarým hayatý
kara baðrýnda topraðýn


bitir beni ey ölüm...

YASEMÝN MEMOÐLU


Sosyal Medyada Paylaşın: