Deniz ne kadar heybetli ve albeniliydi Durgun, dingin, ama çekici Düþünmeden daldým içine Taa derinlere kadar Cennet bu olmalý dedim Dip dalgalarýna karþý ya beni uyaran olmadý Ya ben dinlemedim Hatýrlamýyorum
Birden oldu her þey Güzellikler söndü, azaba döndü Caným acýyordu ama çýkamýyordum denizden Her çýrpýnmamda daha derine gidiyordum sanki Bir el uzandý bana Hareketsiz bedenimi yukarý çekti Denizin bendeki izi korkuya dönmüþ Bütün duyarlýlýklarým sanki ölmüþtü
Dipte çok vurgun yemiþim Artýk bunu hissedebiliyorum Aldýðým bu ‘nefes’ beni yaþatýr mý Hiç emin olamýyorum
Çok zaman geçti üzerinden Þimdi bunlarý düþünmek bile istemiyorum Bir daha ‘vurgun’ yememek için dalmýyorum
Ama her deniz böyle midir Ýþte onu bilmiyorum…
05.05.2016 Serap IRKÖRÜCÜ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serap IRKÖRÜCÜ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.