BİRİKİNTİ...

Dünyaya açýlan penceremden
Kendimi
Seyrediyorum...

Vedalarý hiç sevmem
Gözyaþlarýný da
Buruk sözcükleri de
Aslýnda neyi severim ki
Ya da
Neyi severdim ki
Ben...

Çoktan unuttum.
Týpký unutulduðum gibi.
Kendimi de
Unuttum gitti...

Yýllar boyu
Ardýma bakmadan
Yürüdüm yürüdüm
Bazen tökezledim
Düþmemek için tutunmak istedim..
Tutunamadým.
Tutunacak bir elim
Hiç Olmadý ki.

Yine de

Kalktým yeniden
Durmadým yürüdüm
sanki hiç bitmeyecekti.
Zaman yolculuðum.

Þimdi...

Bak iþte gerçekten bitti.
Ýlk günkü gibi
Yapayalnýz tek baþýna
Yýllar sonra
Baþladýðým yerdeyim...

Hayat penceremin önünde
Aradaki tek fark
Yorgun ve þaþkýným.
Dünü .. bugünü biliyorum
Ya.. yarýn.. yarýn.

Ne olacak..ne olacaðým.

Son penceremi kapatýrken dünyaya
Korkuyorum ...

Boðulmaktan

Anýlarýmýn birikintisinde ...



..........................ENA.


Sosyal Medyada Paylaşın: